weer een chinese ervaring rijker!

Gezellig shoppen in Shanghai met 4 vrouwen, het heeft wel iets!

Eens niet al het chinese maar de winkels en restaurants die we meer gewoon zijn, zo is er meer afwisseling in een expat-leven. Eerst naar Ikea, dan naar City-shop (een supermarkt met enkel westerse producten), naar de franse patissier Paul en lunchen in California Pizza. Een uitstap die zeker de moeite waard is met enkel vrouwen, en vooral zonder kinderen!

De terugweg was iets minder aangenaam, eerder beangstigend! Een chauffeur van de firma van onze amerikaanse vrienden reed ons huiswaarts. Net na de payage werden we de pas afgesneden door de politie. En dan begint het pas: is het echte politie of niet, wat zullen ze met ons doen, wat gebeurt er allemaal, ... Eerst dachten we dat dit een gewone routine controle zou worden, zoals we die in België ook wel kennen, maar niets was minder waar. De chauffeur gaf de autodocumenten en zijn rijbewijs. Hij werd onmiddellijk verzocht om uit te stappen en in de politiewagen plaats te nemen. Hem hebben we die dag dus niet meer terug gezien.

2 politiemannen in vol ornaat kwamen bij ons in de wagen zitten en begonnen vragen te stellen. Alles werd ook opgenomen op een bandrecordertje en achteraf gefilmd. Vragen zoals: van wie is de wagen, gehuurd of geleend, hoeveel betaal je, voor hoelang, waar zijn jullie geweest, voor hoelang, met wie, .... Gelukkig sprak een van de agenten vrij goed engels, maar de antwoorden moesten we hem schuldig blijven. Dus bellen we de secretaresse van de firma op. Een hevige discussie tussen haar en de politie, maar uiteindelijk lukt het toch om af te ronden en de politie min of meer tevreden te stellen.

En dan moesten we nog thuis geraken, maar geen chauffeur meer te zien. Toen wisten we absoluut niet waar we waren. Een andere chinese politieman kruipt achter het stuur en begint te rijden. Geen uitleg, gewoon rijden (echt op z'n chinees rijden), gelukkig naar huis en niet naar het politiekantoor. Oef net op tijd om de kinderen van de bus af te halen.

Dan pas besef je hoe hulpeloos we zijn in zo'n groot land als China, met zijn eigen regels, gewoontes en taal.
Maar morgen gaan we zeker terug naas Shanghai!

Chinees Nieuwjaar

Na 2 weken kerstvakantie in België en 3 weken terug in Suzhou was het hoog tijd voor opnieuw 2 weken vakantie (volgens Dieter toch). Een ideale gelegenheid om ook eens een andere streek te bezoeken en dat tijdens Chinees Nieuwjaar.
We zijn naar het meest zuidelijke punt van China gevlogen, nl het eiland Hainan. Totaal verschillend van wat we hier in Suzhou zien.
De eerste avond was opnieuw oudejaarsavond, maar nu die van het Chinese nieuwjaar. Zoals bij ons wordt dit met vrienden en familie uitgebreid gevierd en om middernacht start het vuurwerk. Geen vuurwerk zoals bij ons, maar uren, zelfs dagen na elkaar . Niet echt spectaculair mooi,veel van het zelfde en vooral een hels kabaal! Elke knal weergalmt tussen de appartementen door en overal waar je kijken kon zag je een helder verlichte lucht. Niet schitterend maar eerder verschrikkelijk. Weer een ervaring rijker.
De dagen nadien waren des te leuker: lekker genieten onder een bananen- of palmboom van het mooie strand, zee, blauwe lucht, kokosnoten, ...
Sanya (het stadje waar we logeerden) is een drukke badplaats met veel shops en restaurants. Maar is ook een leuke plaats om te duiken of te snorkelen en dat hebben we dan ook uitgetest. Na 20 min varen met een oude, chinese visserboot kwamen we bij rotsen waar we de vissen en koralen bijna konden aanraken. Voor Lonne was het nog een beetje moeilijk, zeker met de stroming in het water, maar Jonas en Manou vonden het schitterend!
Na ons verblijf aan het zonnige strand zijn we meer landinwaarts getrokken voor de rest van onze vakantie, nl naar een resort middenin het tropisch woud. Een prachtige plaats met veel zwembaden, heel rustig gelegen aan de voet van een berg, weinig chinese nieuwsgierigen en overal weelderige groene planten. Veel planten waar de tropische vruchten nog aanhingen zoals bananen, kokosnoten, stinkvrucht (lekker en mooi maar kan verschrikkelijk ruiken!), ... Ook hier hebben niet enkel geluierd maar de berg beklommen. Klimmen was het niet echt, eerder via trappen tot de top wandelen, een typisch chinees fenomeen. In plaats van mooie paadjes aan te leggen, zijn er overal trappen. We vermoeden zo'n 2500. Jonas is begonnen met tellen, maar gaf aan 1000 de moed op. We waren dan nog niet halfweg! Van 278m hoogte naar bijna 1000m hoogte, allemaal met trappen. De dag nadien wisten we welke spieren we meest gebruikt hadden! Een ontspannend bubbelbad of een zalige "hotspring" was dan meer dan welkom. En nu hadden we een reden om ons te laten voeren naar ons hotelhuisje ipv de helling op te stappen.
Op naar de volgende vakantie!