tante Ilse, nonkel Herman en de 3 nichtjes

Groot feest: Loeke, Katoo en Minne (natuurlijk samen met tante Ilse en nonkel Herman) op bezoek!!! En die 2 weken worden er 3, door de uitbarsting van de Eyjafjallajökull in IJsland. Voor ons geen probleem en zeker voor de kinderen niet, die vinden het alvast supertof :-)!
Een heel kort verslag: Suzhou, Shanghai, Yangshuo, rijstterrassen in Ping An, Beijing, ... het ene al wat mooier of boeiender of leuker, maar allemaal meer dan de moeite waard.
En blijkbaar was dit ook zo bij de Vanhoutteghems. Die hebben dan ook een prachtig gedichtje geschreven voor hun tante Trien. Zoveel lof heb ik niet verdiend, maar het doet enorm veel plezier om te horen dat ze er alle 5 van genoten hebben!
Een veel beter verslag kan er niet zijn, dan die ode zelf.
(nog eens bedankt tante Ilse, nonkel Herman, Loeke, Katoo en Minne)

ODE aan Tante Catherine...

O... de ... tante Catherine !!!

Late avond, vroege morgenaltijd bereid om voor ons te zorgen...

Luchthaven op of onderTante Catherine kan niet meer zonder...

Met of zonder chauffeurvoor Catherine ...

allemaal geen sleur...

...van het boeken van een kamer of een lekker diner

zelfs het zoeken van een aangepaste plee...

op weg naar mooie parken of een pittoresk brugjeof een noedelsoepje eten in een vlugje...

oranje vissen mogen voeren, of chinezen luid horen boeren...

alles maakten we wel mee...

Ja, zelfs een regelrechte fluim...

...maar op Catherine's hoedpast voor ons de mooiste pluim !

O... de tante Catherine...!!!

Yangshuo als een natuur-cadeaurijstvelden op een plateau...

Fietsen in de modderstraatjes's werelds mooiste China-plaatsjes...

Buffels en veel Li-rivier-plezierMet tante Catherine : veel slagroomvertier !

en van rivier naar onze ras-echte bankier,het scheelt alweer geen zier... :

Voorschot, lening of kredietaan haar humeur zag je het alweer niet...

Zelfs Lakens, bedden en gesleur

het delen van het hele interieurnooiiiit geen woord gezeur !

Al was Catherine voor ons geen naie

Loeke's kots kuiste ze wel op... in 1,2,3 !

En zelfs al mis je de voetreflexologiede

volgende keer ontvang je :een total-body euforie !!!

een weekje meer of min...

olsenaars krijgen het er steevast naar hun zin...

Catherine sleurt de pc desnoods voor herman zijn neus

blijven..., China : geen andere keus !

Neefje en nichtjes dicht op elkaar

wie niet van China geniet

krijgt het nooit voor elkaar !

Een levensles in puurste vorm,

Met of zonder schooluniform,

China als je tweede vel...

Tante Catherine went er wel...

Een lofdicht over Catherine in 't verre China.....

nee, niet mogelijk op één gewone pagina !

Merci, merci, merci,

Het waren 3 weken vol magie

indien mogelijk namen we een China-kopie

want het lukt ons niet meer te leven zonder die China-fantasie

We sluiten af met een gezonde jaloezie,

en zelfs heel wat wittouck-melancholie...

maar vooral met een grote schoonzus-sympathie !!!

Tot onze juli-reünie !!!!!!!!!!!

Sjè Sjè ni

Dank u wel en dikke merci !!!

Liefs, Herman en IlseLoeke, Katoo en Minne.

ons Vietnamees avontuur

Het avontuur begon al in de luchthaven. Een visum aanvragen voor Vietnam is heel simpel, een paar klikken op de computer en het is in orde, of toch bijna. Het echte werk begint pas in Vietnam zelf. Om 1u 's nachts aankomen en dan nog minstens 1.5 uur wachten op het juiste stempeltje om door de douane te mogen. We waren moe, dat beloofde voor het begin van onze reis.
Na 4 uurtjes slapen in Ho Chi Minh zijn we dan toch vol goeie moed vertrokken richting Nha Trang. Maar die moed verdween al snel als we hoorden dat we een busrit van 8uren voor de boeg hadden en dat op Vietnamese wegen. Wat zeker niet te onderschatten is :-). Bussen, vrachtwagens, brommers, fietsen, wagens, ... allemaal rijden ze door elkaar op dezelfde straat! Geen wonder dat onze busrit 8 uren zou duren.
Maar we zijn er geraakt, eerst met de gewone bus, dan een slaapbus, zo konden we wat slaap inhalen. En toen waren we er bijna. Nog eens 2 uurtjes op de volgende bus, een half uurtje op de boot, eindelijk aangekomen op het paradijselijke Whale Island. Meer dan de moeite waard om zover te rijden! Helder water, witte stranden, prachtig zicht, schitterende hutjes om te slapen, lekker eten, ... echt vakantie! Ook the place to be om te duiken en te snorkelen. Overal zag je nemo-vissen, grote blauwe zeesterren, koralen en 100-den andere felgekleurde visjes. Het was een (te) kort maar prachtig verblijf op Whale Island!

Op naar de volgende bezienswaardigheid: de beroemde Mekong Delta. Een uurtje vliegen en toch zo verschillend. Samen met onze Vietnamese gids Tran Van Thao hebben we toch een klein deeltje per bootje kunnen verkennen. De Mekong Delta is bijna even groot als België, een beetje te groot om op 2 dagen helemaal te bezoeken. De plaatselijke bevolking woont er nog in hele kleine huisjes, gemaakt van metaalplaten en hout, soms zelfs nog op palen gebouwd langs de kant van de rivieren. Met smalle, houten bootjes verplaatsen ze zich. Het is er nog vrij primitief, huisvuil sorteren kennen ze nog niet. Alles beland in het water! Ze wassen zichzelf nog in de rivier alsook hun groenten, kinderen spelen in het water en papa's gaan er vissen. Momenteel is het er nog prachtig, alhoewel je al op veel plaatsen de vuiligheid ziet ronddobberen. Hopelijk doen ze er snel iets aan, om dit prachtige deel te bewaren.
Af en toe heeft onze boot een tussenstop gemaakt om de plaatselijke muzikanten, een restaurant en een snoepfabriekje te bezoeken. Op heel ambachtelijke wijze maken ze er cocossnoepjes en koekjes met gepofte rijst. Heel, heel lekker!
In een van de grootste steden van de Mekong Delta nl Can Tho konden we overnachten. Een vrij toeristische, drukke plaats in vergelijking met de rustige rivieren. Van daaruit vertrekken veel Vietnamesen naar hun boten, de winkels op het water. Aan een stok hangen ze op wat er te koop is: ananassen, zoete aardappelen, meloenen, mango's, ... Super lekker en vers!

En nu relaxen! Met de boemeltrein reisden we naar Pan Thiet om er van onze laatste dagen in Vietnam te genieten. Een rustig strand, een verfrissend zwembad, lekker Vietnamees eten, tochtje met een jetski ... meer was er niet nodig om volledig te ontspannen. Luieren en genieten was niet onze enige bezigheid. Vroeg in de morgen hebben we de rode zandduinen en een vissersdorpje bezocht. De vissers en de vis moesten nog toekomen maar hun vrouwen stonden al aan wal. Opvallend hoe de vrouwen het daar allemaal voor het zeggen hebben. De mannen gaan uit vissen, maar het zijn de vrouwen die alle onderhandelingen voor zich nemen. En dan kan het er luid aan toegaan :-)!

Stef en Tine op bezoek tijdens de herfstvakantie

Een blits bezoek uit Rollegem! We zijn nog maar net gewoon om terug in China te zijn en onze eerste bezoekers van onze 2de jaar komen al aan. Super!
Niemand kan ons een bezoekje brengen zonder Suzhou, Shanghai en Beijing te gaan bezichtigen.
Dus ook voor Tine en Stef niet anders, alleen waren de accenten iets verlegd. Vooral het eten voor Stef en fotografie voor Tine stonden centraal, en eigenlijk nog liefst de 2 gecombineerd!
Een bezoekje aan het typisch chinees restaurant Yang Yang mocht niet ontbreken. Hoewel het er niet echt gezellig is, eerder refterachtig, is het eten er subliem. Maar eerst onze gasten leren met stokjes eten. Het zijn snelle leerlingen, zelfs een pinda-nootje nemen lukt al :-)
Elke maandagnamiddag heb ik fotoles, misschien beter te omschrijven als een namiddag samen met vriendinnen foto's nemen en bespreken. Gezien Tine ook een fotoliefhebster is, was het een ideale namiddag om hen mee te nemen naar onze volgende fotoshooting, nl in het Park van het Rode blad.

Bij onze aankomst zijn we niet alleen! Meerdere bussen volgestouwd met chinezen zijn net ook van plan om tijdens die koude maandagnamiddag het park te bezoeken. Lang hebben we ze niet gezien, plots waren we toch alleen, geen idee waar iedereen naartoe was. Tot we het park verder inliepen tot een open plaats waar een openlucht circus begonnen was. Acrobaten, olifant, geit met aap, ... en een heleboel chinese toeschouwers. Een ideale plaats om eindelijk het chinese volk te kunnen fotograferen en eens niet andersom.
En dan etenstijd! Mr Happy, onze chinese fotografie-leraar, neemt ons mee naar het restaurant van zijn vriend in Wanshan. Wij hoopten al op een goed verwarmd restaurant want we waren allemaal verkleumd van de koude. Maar niets was minder waar, typisch chinees dus! Geen verwarming, maar als we allemaal dicht genoeg zitten, lukt het ook wel. Gelukkig was het eten lekker en warm, en konden we ons zo wat opwarmen.
Voor wie graag fietst: ook in China kan je fietsen! Dat hebben Tine en Stef samen ook ontdekt, wel niet zo eenvoudig tussen al die brommers en fietsen. Het is iets waar je aan moet wennen. Ze hebben het overleefd maar waren toch wel heel blij om terug de compound binnen te rijden.
Voor ons wat een plezier om Stef en Tine op bezoek te hebben!

Hong Kong

Onze eerste indruk van Hong Kong: groots, iets rustiger verkeer en ze rijden links. Jonas voelt er zich niet zo goed, vertelt hij in de taxi richting het hotel. "Het is precies alsof we niet meer in China zijn". Maar eens in het Hollywood hotel, is dat slechte gevoel onmiddellijk weg. Het is er niet echt Chinees, integendeel eerder Amerikaans. Heel kindvriendelijk, proper, ruim, ... en overal waar je kijkt zie je de disney-figuren zoals Mickey en Minny Mouse, Goofy, Stitch, ... We zijn in een sprookje beland.
De eerste 2 dagen van ons bezoek aan Hong Kong kunnen alvast niet meer stuk.
We beginnen dan ook met Disneyland. Het disneypark in Hong Kong is een van de kleinere disneypretparken, maar dat kon de pret zeker niet bederven. Samen met onze vrienden Dani, Rich en hun kinderen Brody en Riley lopen we van de ene attractie naar de andere met af en toe een prachtige show tussenin om de benen te laten rusten. De favorieten waren toch de Lion King show, het schieten in de Buzz Lightyear Astro Blasters (what's in a name) en Space Mountain, een binnenroetsjbaan. Het halloweenspookhuis was toch iets te angstaanjagend maar gelukkig zijn de nachtmerries achterwege gebleven.
Ook het hotel was echt vakantie, zeker als Stitch je komt vergezellen bij het avondeten of Goofy samen met de kinderen gaat zwemmen.

Maar aan alle sprookjes komt een einde, het was het tijd om de stad zelf te gaan verkennen. 2 dagen was iets te weinig. Hong Kong bestaat uit 2 verschillende delen nl Kowloon en Hong Kong Island gescheiden door Victoria Harbour en dit allemaal aan de Zuid-Chinese Zee. Iedereen kan wel iets vinden dat hem aanspreekt, genoeg variatie!
Zo zijn er de grote winkelcentra en lange felverlichte winkelstraten, de immense natuurparken (wel tussen de wolkenkrabbers gelegen), de kust, het gebergte, een haven, eilandjes, ...
Het was dus keuzes maken. Om een eerste overzicht te krijgen zijn we met de peaktram naar het hoogste punt, nl de Victoriapeak, geweest. De tram maakt een korte maar heel stijle rit over een helling van 45° helemaal tot boven. Rond de peak was het aangenaam wandelen tussen het groen. Ondertussen heb je een schitterend zicht over de stad. Misschien moesten we toch iets vroeger gaan, want de mist begon al op te komen en gaf een beetje een vertroebeld zicht, maar nog even spectaculair.
Met de taxi, tram, bus of boot (de Starferry) geraak je overal in Hong Kong. Zo zijn we ook naar het meest zuidelijke punt geweest nl Stanley en Repulse Bay aan de kust. Overal zie je vele kleine straatjes met gezellige cafeetjes en restaurants. Het is er niet zo druk als in het centrum van de stad, een aangename verpozing. Ook het strand ligt er wat verlaten bij. Af en toe een chinees die zich toch op het strand waagt en misschien zelfs in het water, maar dat is dan ook eerder een uitzondering. Ze bekijken liever alles vanop een afstand, liefst in hun lange broek en lange mouwen. De buitenlanders vallen dus weer op in hun zwembroek, want het zijn maar zij die genieten van het warme weer en het verfrissende water.
Misschien geraken we ooit wel nog eens in Hong Kong om nog veel meer te kunnen bezichtigen in deze boeiende wereldstad!

bezoek Miete, Tom, Trui & Yves (mei2009)

Bezoek uit België ontvangen is altijd leuk. Niet enkel voor de vele nieuwtjes en lekkernijen die ze meebrengen, maar ook voor de vele uitstapjes die we opnieuw organiseren. Met een groepje nieuwkomers op stap is een verrijking: nieuwe plaatsen, nieuwe restaurantjes, nieuwe ervaringen, ...

Zo hebben onze 4 gasten het west-vlaams uitgetest bij de chinezen. En met succes! Alles hebben ze verkregen, zonder ook maar 1 woord chinees te spreken. Maar plezier gegarandeerd want de uitdrukking op hun gezicht spreekt boekdelen: ze begrijpen er niets van!

Met de fiets door Beijing of Shanghai, moet allemaal kunnen. Naar het schijnt is Beijing best te doen met de fiets, Shanghai daarentegen is levensgevaarlijk. Dat hebben we dan ook aan den lijve ondervonden. Wel handig zo met de fiets, zelfs in de kleinste straatjes. Aan de reactie van de plaatselijke inwoners konden we al vlug zien of het een doodlopend straatje was of niet. Was er veel gegiechel, dan mocht je er zeker van zijn, dat je na 5 minuten terug langs hetzelfde groepje zou rijden.

Op die manier hebben we toch weer veel nieuwe straatjes ondekt, zoals Tai Kang Lu. In dit oud gezellig steegje wonen veel artiesten, zoals schilders, juwelenontwerpers en fotografen. Dankzij hun werk en de vele shopjes errond mag dit authentiek deel blijven bestaan. Wel een beetje verwesterd, maar nog steeds met de echte chinese minihuisjes.

Een luxeetentje in Shanghai was iets wat wij nog niet hadden meegemaakt, maar daarvoor heb je gasten :-). Een etentje op het 91ste verdiep, boven de skyline van Shanghai, ik kan jullie verzekeren: het is heel, heel hoog! Westers eten zoals steak, spinazie, frietjes, ... allemaal met een tikkeltje chinese inbreng en ondertussen (naar het schijnt) een prachtig zicht op de fel verlichte grootstad. Het prijskaartje was er ook naar, maar toch weer de moeite om mee te maken! Zelfs het kleine achterkamertje had zijn charme: een minicomputertje die het toiletpapier moet vervangen. En het werkt!

Tongli, een waterdorp, ligt ten zuiden van Suzhou. Na veel zoeken en rondvraag hebben we het uiteindelijk toch gevonden. Het was de moeite, een dorpje met veel smalle straatjes rond een web van waterwegen. Ideaal dus voor een boottochtje om dit plaatsje te verkennen. 1 ding viel ons alvast op, er waren terrasjes aanwezig, zelfs veel terrasje. Hoewel chinezen niet gewoon zijn om gewoon ergens te zitten en iets te consumeren, waren de terrasje toch goed gevuld. Misschien beginnen ze onze gewoontes ook al over te nemen, een gat in de markt hier in China!

international day 16 mei 2009

16 mei 2009: international day in Dulwich College Suzhou, een dagje waar alle verschillende nationaliteiten voorgesteld worden.

Het was een drukke bedoening, er waren zo ongeveer 25 verschillende nationaliteiten vertegenwoordigd. Elk land had een kraampje om een specialiteit van je eigen land voor te stellen. Het mocht eten zijn, kledij, speelgoed, ... maar geen alcoholische dranken, het was nog altijd een schoolactiviteit. Dus geen stella of hoegaarden of duvel of blonde leffe ... te verkrijgen maar wel veel te veel lekkere hapjes.

Gezien de Belgen niet zo zwaar vertegenwoordigd zijn in Dulwich College hebben we samen gewerkt met de Nederlanders en Tsjechen.

Ons kraam was een succes: veel wafels, chocolade, kaas, oranje cake, tsjechische kleurrijke koekjes, ... Alles was verkocht tegen het eind van de dag en niet alleen door de vele belgen die ons kwamen bezoeken. Blijkbaar zijn wafels wereldwijd heel geliefd.

Tussen al het proeven door, waren er ook optredens voorzien. Jonas mocht er fagot spelen en Manou op haar viool. De australiers hebben gezongen, de britten volksdansen, chinese jongeren brachten een modernere dans, de koreanen een karatespektakel, ...

We kunnen al beginnen denken hoe we volgend jaar ons kleine landje in de kijker kunnen zetten ...

bezoek opa's en oma's

Ondertussen is ons bezoek al lang terug in België en hebben velen van jullie wel gehoord hoe ze het gesteld hebben. Een beetje lang geduurd voor het verslag maar China heeft het blijkbaar niet zo voor Blogger. De website was gesperd. Gelukkig zijn hier een paar experts ter zake en is het toch gelukt om dit op te lossen.
Voor ons was het alleszins een heel aangenaam bezoek. De kids vonden het schitterend dat hun opa en oma zagen waar ze woonden, speelden en naar school gingen . Je mag zoveel vertellen hoe het er hier allemaal aan toe gaat, het zijn de details die het hem maken en dat is moeilijk om allemaal door te geven!
De opa's en oma's hadden een goed gevuld programma gevraagd en gekregen: Suzhou, Shanghai en Peking. 3 mooie grote steden, alle 3 met eigen bezienswaardigheden en eigenaardigheden, maar wel totaal verschillend van elkaar.
De dag van hun aankomst kwam toevallig ook de Ieperse harmonie, waar mijn KBC collega Geert meespeelt, aan in Suzhou. Een ideale gelegendheid om samen met hen op stap te gaan. Eerst kregen we een korte rondleiding in de firma Picanol, met moderne weefgetouwen, dit gekoppeld aan een bezoek aan de Silk Factory, met (in ons ogen toch) antieke zijde-weefgetouwen. Interessant om zien hoe ze van de cocon van een zijderusp de draden afhaspelen om zijde kunnen te weven. De rups zelf overleefd dit jammergenoeg niet maar is naar het schijnt een delicatesse op een traditionele chinese tafel!

In Suzhou zelf hebben we ook nog meerdere plaatsen bezocht oa de "Humble Admistrator Garden". Dit is een van de grootste, typisch chinese tuinen in Suzhou en omgeving. Je kan het vergelijken met een groot park vol met aangelegde paadjes, bonsai tuin, vijvertjes, brugjes, paviljoenen ... maar met veel chinezen en rode lampionnen. Eigenlijk wel best een aangename plaats om te wandelen ware het niet dat we blijkbaar altijd op het verkeerde moment gaan, wanneer de chinese toeristen er ook zijn.

Beijing (of Peking zoals wij het noemen) ligt toch meer dan 1500 km van Suzhou. 2 mogelijkheden om er te geraken: vliegtuig of nachttrein. Beiden hebben we uitgetest, met de nachttrein door en terug vliegen. Ook een hele belevenis met de nachttrein. We hadden ons wel de luxe gepermiteerd om in couchetjes van 4 personen te slapen ipv in een zaal met 60 chinezen wat het toch aangenaam maakte.

Beijing is ook meer dan de moeite. Fan, de collega van Dieter die geboren en getogen is in Beijing, heeft ons rondgeleid door deze wereldstad. Zo hebben we in een aantal dagen toch wel het grootste deel van Beijing bewonderd. Weer een stad van uitersten. Zo hebben we "Temple of Heaven" bezocht. Dit is een immens groot park waar de gepensioneerde chinezen samen komen om te zingen, dansen, bewegen, ... Overal zag je groepjes dezelfde bewegingen uitvoeren met een raket en een balletje of met een lint, of gewoon als koppel dansen. En alles vol overtuiging! Het is hun manier van ontspannen en in beweging blijven. Van daaruit zijn we naar het Olympisch plein geweest. Overweldigend! Tussen de watercube en het stadium ligt een groot, open plein. Dit was waarschijnlijk nodig tijdens de spelen maar nu gaf dit echt een gevoel van ruimte. Behalve toen we in het "birds nest" wilden gaan. Drummen, trekken, ... precies alsof we er niet allemaal in zouden kunnen. Het heeft nochtans een capaciteit van 80000 mensen, en met zoveel waren we toen niet. Maar dat is dan toch wel typisch een chinees, overal de eerste willen zijn.
Het Tianmen plein en de verboden stad mochten zeker niet ontbreken. Alles ook om het grootst. De verboden stad ziet er van buiten uit niet zo enorm uit, tot je binnen gaat en er geen einde aan komt. Van het ene plein ga je naar het andere, gescheiden door keizerlijke paviljoenen, verblijven voor al zijn vrouwen (81 in totaal) en voor de wachters en bedienden. Elk gebouw had zijn eigen functie en het aantal leeuwtjes op het dak toont aan wie er waar in mag. Zo waren de paviljoenen met 9 leeuwtjes enkel bestemd voor de keizer.

Dan hadden we nog 1 dag om het Summer palace en de Great Wall te bezichtigen. Summer palace was eigenlijk het buitenverblijf van de keizer. Zo kon hij op mooie dagen wandelen door de lange open gangen vol geschilderd met mythes en legendes en op die manier ook genieten van de natuur rondom hem ipv te blijven tussen alle muren van de verboden stad.

De Great Wall is echt wel groot en hoog. Jammer genoeg was het weer niet al te schitterend en waren er slechts kortere stukken zichtbaar. Ipv van de trappen te nemen, hebben we ons naar boven laten brengen met een kabelbaan, veel makkelijker voor de kids. Zo hadden ze nog energie genoeg om toch een stukje te wandelen op die immense muur. Trap omhoog naar het eerste torentje en terug beetje dalen, en zo telkens opnieuw van toren tot toren. Het zicht moet schitterend zijn bij klaar weer, want nu was het al de moeite. Voor de weg terug hebben we ons opgesplitst: oma Rose en opa Ortwin met de trap, oma Diane met de kabellift, opa Willy en de rest met een soort rodelbaan. Super! De Great Wall is zeker een plaats om nogmaals te bezoeken.

In de meeste grootsteden van China is er wel ergens een acrobatenshow. Iets dat we met veel plezier eens wilden bijwonen. Spanning en sensatie verzekerd! Wie Cirque du Soleil kent, kan zich wel voorstellen wat we te zien kregen. Alleen was het niet zo grootschalig maar minstens even spectaculair zoals met 18 op 1 fiets, superlenige artiesten, acrobaten in de lucht, op de grond en in grote wielen, ... Af en toe zaten we op het puntje van onze stoel, met ingehouden adem, van dit spectakel te genieten.

Bij een bezoek aan China mag natuurlijk de chinese keuken niet ontbreken. Mogelijkheden genoeg, soms voor bijna geen geld. Zo kan je makkelijk voor zo'n 3 eur eten en dan heb je meer dan genoeg. Maar dan moet je er wel de locatie bij nemen. Niet te veel rond jou kijken en zeker niet in de keuken, maar het eten is voortreffelijk. Ofwel kies je voor een iets deftiger restaurant, dan betaal je er ook naar. Misschien wordt het dan wel 5 eur per persoon, wat voor ons dan nog best te doen is. Dan heb je ook het geluk dat er een visbokaal in het midden van de tafel staat. Maar geen probleem, de kast open, bokaal erin, terug toe, plaats genoeg om alle vlees-, vis-, groenten- en rijstgerechten voor te schotelen.
Na nog wat shoppen in Auchan, groentenmarkt, parel markt, bij de kleermaker en in de kleine kraampjes bij de tempel was het jammergenoeg weer tijd voor de opa's en oma's om terug naar België te gaan. Hopelijk komen ze nog terug want het is altijd tof om bezoek te krijgen!