Het avontuur begon al in de luchthaven. Een visum aanvragen voor Vietnam is heel simpel, een paar klikken op de computer en het is in orde, of toch bijna. Het echte werk begint pas in Vietnam zelf. Om 1u 's nachts aankomen en dan nog minstens 1.5 uur wachten op het juiste stempeltje om door de douane te mogen. We waren moe, dat beloofde voor het begin van onze reis.Na 4 uurtjes slapen in Ho Chi Minh zijn we dan toch vol goeie moed vertrokken richting Nha Trang. Maar die moed verdween al snel als we hoorden dat we een busrit van 8uren voor de boeg hadden en dat op Vietnamese wegen. Wat zeker niet te onderschatten is :-). Bussen, vrachtwagens, brommers, fietsen, wagens, ... allemaal rijden ze door elkaar op dezelfde straat! Geen wonder dat onze busrit 8 uren zou duren.
Maar we zijn er geraakt, eerst met de gewone bus, dan een slaapbus, zo konden we wat slaap inhalen. En toen waren we er bijna. Nog eens 2 uurtjes op de volgende bus, een half uurtje op de boot, eindelijk aangekomen op het paradijselijke Whale Island. Meer dan de moeite waard om zover te rijden! Helder water, witte stranden, prachtig zicht, schitterende hutjes om te slapen, lekker eten, ... echt vakantie! Ook the place to be om te duiken en te snorkelen. Overal zag je nemo-vissen, grote blauwe zeesterren, koralen en 100-den andere felgekleurde visjes. Het was een (te) kort maar prachtig verblijf op Whale Island!Op naar de volgende bezienswaardigheid: de beroemde Mekong Delta. Een uurtje vliegen en toch zo verschillend. Samen met onze Vietnamese gids Tran Van Thao hebben we toch een klein deeltje per bootje kunnen verkennen. De Mekong Delta is bijna even groot als België, een beetje te groot om op 2 dagen helemaal te bezoeken. De plaatselijke bevolking woont er nog in hele kleine huisjes, gemaakt van metaalplaten en hout, soms zelfs nog op palen gebouwd langs de kant van de rivieren. Met smalle, houten bootjes verplaatsen ze zich. Het is er nog vrij primitief, huisvuil sorteren kennen ze nog niet. Alles beland in het water! Ze wassen zichzelf nog in de rivier alsook hun groenten, kinderen spelen in het water en papa's gaan er vissen. Momenteel is het er nog prachtig, alhoewel je al op veel plaatsen de vuiligheid ziet ronddobberen. Hopelijk doen ze er snel iets aan, om dit prachtige deel te bewaren.
Af en toe heeft onze boot een tussenstop gemaakt om de plaatselijke muzikanten, een restaurant en een snoepfabriekje te bezoeken. Op heel ambachtelijke wijze maken ze er cocossnoepjes en koekjes met gepofte rijst. Heel, heel lekker!In een van de grootste steden van de Mekong Delta nl Can Tho konden we overnachten. Een vrij toeristische, drukke plaats in vergelijking met de rustige rivieren. Van daaruit vertrekken veel Vietnamesen naar hun boten, de winkels op het water. Aan een stok hangen ze op wat er te koop is: ananassen, zoete aardappelen, meloenen, mango's, ... Super lekker en vers!
En nu relaxen! Met de boemeltrein reisden we naar Pan Thiet om er van onze laatste dagen in Vietnam te genieten. Een rustig strand, een verfrissend zwembad, lekker Vietnamees eten, tochtje met een jetski ... meer was er niet nodig om volledig te ontspannen. Luieren en genieten was niet onze enige bezigheid. Vroeg in de morgen hebben we de rode zandduinen en een vissersdorpje bezocht. De vissers en de vis moesten nog toekomen maar hun vrouwen stonden al aan wal. Opvallend hoe de vrouwen het daar allemaal voor het zeggen hebben. De mannen gaan uit vissen, maar het zijn de vrouwen die alle onderhandelingen voor zich nemen. En dan kan het er luid aan toegaan :-)!
