Sinterklaas

"Hij komt, hij komt, de lieve goed Sint, ...."
Zelfs het verre China weet hij te vinden! Eind november kwam hij met zijn boot aan in Shanghai, samen met zijn zwarte Pieten.
Een honderdtal nederlandse en belgische kindjes hebben hem een heel warm onthaal gegeven.
De chinezen wisten niet wat ze zagen (voor 1 keer waren de spleetogen wat meer open). Overal stonden kinderen te zingen, in een taal die hen vreemd was, de ouders stonden paraat met hun fototoestel en dan kwam een oude man met veel zwarte helpers.
De kinderen vonden het te gek! Het was een echt groot kinderfeest. Elk kind had een pietenmuts op, op de achtergrond waren er nederlandse sint-liedjes en overal stonden er schalen met koekjes, snoepjes, speculoos, ....

Traditie getrouw mocht het schoentje aan de haard niet ontbreken. Een open haard hebben we hier niet, maar schoentjes wel, alsook de wortel voor het paard en een pintje voor Sinterklaas. Lonneke was er echter niet gerust in. Stel dat Sinterklaas het pintje alleen opdrinkt en dan zat wordt, hoe kan hij dan nog naar de andere kindjes? Dus heeft ze er maar een briefje aan gehangen: "Sint ik zou het delen anders word je zat". Met een beetje hulp heeft ze dit ook zelf geschreven, een hele prestatie, maar ze vond het dan ook heel belangrijk! De dag nadien niets gehoord van een verongelukte Sint, hij zal dus haar goede raad opgevolgd hebben.
En dan was er het Sinterklaasweekend, een superdruk weekend!

Voor Jonas was het een voetbalweekend. Het voetbalteam van Dulwich Bejing en Dulwich Shanghai kwamen naar Suzhou voor een voetbaltornooi. Het was berekoud, maar daar trokken de voetballers zich weinig van aan. Het was een leuke ervaring en 's avonds hadden we bovendien een jongen van Dulwich Shanghai te gast.

Ook voor papa en mama was het een sinterklaasweekend. Op zaterdagavond gingen we naar het gemaskerd schoolbal. Eens uit zonder de kids kan ook eens leuk zijn. Iedereen zag er picobello uit, helemaal anders dan de gewone jeans en sweater. Herken je ons nog? De locatie was schitterend: een grote balzaal in het superchique Kempinskihotel, lekker eten en veel dansmuziek. Een avondje uit dat we niet snel zullen vergeten. Op zondag kwam de sint thuis met veel speelgoed en hebben we hem nog eens in hoogsteigen persoon mogen ontmoeten. Speciaal voor alle Suzhou-belgen kwam hij naar het belgisch restaurant met zakjes vol picnic'en, echte belgische chocolade en marsepein. Opnieuw veel chinese nieuwsgierigen maar deze keer niet alleen voor de kinderen.

En nu is het aftellen tot we jullie allemaal terug zien!

Shanghai Ocean Aquarium

Shanghai Ocean Aquarium: Manou was er reeds op schoolreis geweest en vond het te gek. Voor iedereen een welgekomen afwisseling tijdens een dagje shoppen in Shanghai (papa heeft dringend schoenen nodig). En inderdaad het is de moeite waard!


Het centrum is vrij groot, wij hadden 2 uren nodig om er door te wandelen en hebben niet alles kunnen zien en lezen. Blijkbaar is deze plaats een beetje te duur voor vele chinezen, want in vergelijking met andere toeristische plaatsen zijn hier geen ellenlange wachtrijen met de bijhorende fotoreportages van onze kinderen. Wat een verademing! Alleen heel veel verschillende soorten vissen en reptielen, afkomstig uit alle wereldelen, allemaal in een aangepast aquarium. Zoals de krokodillen in een groot bassin, de kleine veelkleurige visjes in een klein aquarium. Het spectaculairste is de 150 meter lange glazen tunnel. Je loopt er tussen de haaien, grote roggen en reuzeschildpadden. Zo hadden we een mooi zicht op de onderkant van zo'n grote vissen en de scherpe tanden van die gevaarlijke haaien.
Kortom, een geslaagde dag. Het enige wat we niet meenemen naar huis zijn schoenen voor papa.
Een perfect excuus om nog eens terug te komen...

Happy Halloween!

Halloween, niet typisch chinees, maar eerder amerikaans. Gezien er hier in Golden Lough vrij veel amerikanen leven, werd dit uitgebreid gevierd.
Eerst een maand op voorhand alle nodige decoratie zoals de spinnen, pompoenen, spoken, ... ophangen en dan het leukste op 31 oktober zelf, halloween avond BOE....
63 families hadden zich ingeschreven om snoepjes uit te delen op de "trick and treat" tocht, 200 kindjes gingen van huis tot huis. Een hele drukke, leuke bedoening. Geen avondje om eens rustig in de zetel door te brengen want elke 5 minuten stond er wel een of andere griezel aan de voordeur!
Van klein tot groot, van jong tot minder-jong. Jaja, veel papa's en mama's hadden hun beste verkleedkostuum aangetrokken, niet voor de snoep maar voor de fun. Een avondje griezelen zonder herkend te worden!
Jonas, Manou en Lonne vonden het een geweldige avond! Af en toe ook een beetje griezelig wanneer een spin uit de boom komt kruipen, of er een griezel achter een voordeur staat. Maar voor de snoepjes hadden ze heel veel over!
Al even geteld? 63 huizen bezoeken, 3 kinderen, dat maakt samen 189 snoepen!!!! En dan nog te bedenken dat er sommige zijn die meer dan 1 snoep geven. De eerste maanden ligt er geen snoep meer in mijn winkelkar! Dat is zeker!

En volgend jaar is er opnieuw Halloween.

Tiger Hill

Tiger Hill is een van de mooiste bezienswaardigheden van Suzhou. Ooit heeft de chinese dichter, Su Shi, gezegd: "It is a lifelong pity, if having visited Suzhou, you did not visit Tiger Hill". En het is inderdaad een mooie plaats!
Tiger Hill is eigenlijk een kleine heuvel met daarop een hoge pagode , "pagode of the Yunyan Temple". De toren op zich is 48 m hoog. Op de toren mogen we niet meer, hij staat al een beetje scheef, net zoals de toren van Pisa. Maar geen getreur op de heuvel zijn nog veel meer bezienswaardigheden.
Het park is ongeveer 140 are groot, veel bomen, smalle paadjes, brugjes, een groot open plein ... en dit alles omringd door een gracht. Ooit werd dit als uitkijkpost gebruikt tijdens een van de vele oorlogen. Volgens een van de verhalen heeft Tiger Hill zijn naam daar ook aan te danken. Koning He Lu werd gedood op de heuvel en daar begraven. 3 dagen later kwam een witte tijger zijn graf bewaken en zo ontstond Tiger Hill.
Op de heuvel is er ook een immens grote bonsaituin naast een van de vele grote pagodes (Wanjing Villa). Voor de liefhebbers van bonsai is dit een echte aanrader. Je ziet er veel verschillende soorten bonsais: grote en kleine, dikke en dunne, naald en loof, ... Zelfs voor ons, die er niet zo veel van kennen, is dit meer dan moeite om eens te bekijken. Nooit gedacht dat er zoveel verschillene bonsais bestaan!
Het hele park staat in groot contrast met alles errond: heel rustig, geen autos, maar paard en kar, geen scooters maar voetgangers of draagstoelen, ... maar toch nog heel veel chinezen.
Veel chinese toeristen die nog maar weinig westerse (lees blonde) kinderen gezien hebben. En dat hebben we gemerkt. Elke 100 m wel een groepje chinezen die een foto wou maken van onze kinderen, zoals van alle beroemde rocksterren of acteurs. En dat vonden ze eigenlijk ook wel een beetje tof.

Een gewone week

Velen vragen zich af wat we hier allemaal doen, of we ons niet vervelen, of we ons kunnen aanpassen, ...
Dat aanpassen is vrij vlug verlopen, zelfs voor de kinderen. Voor Jonas kon het niet vlug genoeg gaan, Lonne en Manou hebben iets meer tijd nodig. Jonas kwam ons op een dag zelfs vragen: "waarom blijven we hier geen 2 jaar?", maar groot protest bij de andere 2 (dit mocht ik eigenlijk niet te luid vertellen voor zijn vrienden in België. Aan al de vrienden van Jonas: Hij zal ook heel blij zijn om jullie terug te zien en hij is jullie zeker niet vergeten!).

Ook voor de 2 meisjes lijkt dat engels nu niet meer zo moeilijk als in het begin. Het gaat zelfs zo ver dat Lonne geen snoep meer komt vragen maar " a candy". En als ze dan ook krijgt wat ze wil, kan haar dag niet meer stuk!
Naast de alledaagse dingen zoals naar school gaan voor de kids, gaan werken voor de papa doen we ook nog andere leuke dingen zoals verjaardagen vieren. Niet alleen de onze (jaja, zowel Jonas, Manou en ikzelf zijn jammer genoeg een jaartje ouder geworden), maar ook die van de andere belgische kindjes. Het wordt een traditie om samen met een heleboel andere belgische families die in Suzhou leven, een verjaardagsfeestje te geven. Eens een verademing om geen engels maar gewoon vlaams te kunnen spreken!

Zaterdagvoormiddag is het voetbalvoormiddag! Jonas wordt nog een echte voetbalster als hij zo blijft oefenen, 3 keer met school en op zaterdagvoormiddag nog een extra training. School stelt de voetbalterreinen ter beschikking, een heleboel papa's zijn vrijwillige trainers en de rest van het gezin gaat mee voor de compagnie, een wekelijkse uitstap!

Dus op zondag tijd voor iets anders, zoals bowling bv. Niet ver van de compound is een splinternieuw bowlingcenter met fitnesszaal, danszaal, stoom-yoga-zaal, spinningruimte,... mogelijkheden genoeg om te sporten. Eens een plaats waar er ,voorlopig toch, nog bijna geen chinezen rondlopen. Ofwel hebben ze deze rustige plaats nog niet ontdekt, ofwel kunnen ze niet bowlen! Hoewel ons spel ook niet zo schitterend was, maar wel leuk en spannend!

En wat doen de mama's hele dagen? Veel, heel veel, bijna te veel maar dat is iets waar we zelf voor kiezen!

1. het educatieve: de chinese les. 2 keer 2 uren les per week en dat is meer dan voldoende. Het chinees zit vrij logisch in elkaar en bijna geen grammatica. Maar het zijn vooral de klanken, toonhoogtes en accenten die zo belangrijk zijn en toch zo moeilijk! Een paar woordjes (niet met alle juiste accenten want mijn klavier kan dat niet): wõ=ik; ni=jij; yi, èr, sãn=1,2,3; hen hão=heel goed; péng yõu=vriend; ...

2.het culturele: mahjong spelen en de musical Aïda gaan bekijken. Mahjong is een typisch chinees spelletje, voor de chinezen een gokspel, voor wij westerlingen enkel voor de fun.

De musical Aïda was schitterend, het decor, het zingen, de hele voorstelling, echt prachtig. Alfabet, misschien een nieuwe uitdaging voor jullie?

3. het aangename: koffie-thee-bijeenkomsten op school en lunchen. Ideale gelegenheden om nog meer mensen te leren te kennen en nieuwe leuke restaurantjes te ontdekken.

4. het alledaagse: shoppen. Niet alleen shoppen in de gewone supermarkt maar ook eens in een "flee market" (typisch chinees met het ene mini-kraampje naast het andere) of in een van de speciale straten zoals "furniture street" of "wedding street" (een galakleedje kopen voor het bal binnenkort).

National Holiday en Shanghai

Elk weekend is hier wel ergens vuurwerk te bespeuren, maar met national holiday mocht het nog ietsje meer zijn. Groot vuurwerk op het meer gecombineerd met een fontijnenspectakel, en dit een paar dagen na elkaar! Blijkbaar "the place to be" voor heel wat chinezen. Telkens staan we er van verstomd hoeveel volk er op 1 moment kan samenstromen, duizenden chinezen met hier en daar een westerling, allemaal samen op een heel groot plein. Maar het is dan ook de moeite om eens te zien.
Een half uur lang kunnen we genieten van dansende fonteinen, mooie muziek (modern en klassiek, maar allemaal westers) en veel vuurwerk.

En dan met de trein een dagje naar Shanghai, een echte wereldstad.

Op zich al weer een hele ervaring om hier te reizen met de trein. Gelukkig had Dieter dit reeds eerder gedaan en dan is het kinderspel. De juiste ingang zoeken, meerdere controles passeren, wachten op de trein in een hele grote wachtruimte met honderden chinezen en dan gaat het poortje open ... 15 minuten voor de trein aankomt mogen we het perron op, terug wachten op de plaats waar onze wagon zal stoppen. Hier heeft iedereen een genummerde plaats, dus altijd plaats om te zitten, tenzij je plaats 2 keer verkocht is, één officieel en één op de zwarte markt. Dat juist wij dit moesten meemaken. Maar gelukkig heb je hier veel plaats om te zitten, zelfs meer dan op het vliegtuig, dus kunnen we met z'n vijven op 3 plaatsen zitten.

Na nog geen uurtje rijden aan 249 km/u komen we aan in Shanghai, stipt op tijd zoals alle treinen in China. Dat zou nog eens een gemak zijn voor de vele pendelaars die naar Brussel gaan werken, geen stakingen, geen vertragingen en comfortabel.

De eerste indruk van Shanghai: een hele mooie, propere, immens grote stad, met vele parken en natuurlijk de hoge wolkenkrabbers en miljoenen chinezen. Met de metro de stad verkennen lijkt ons de beste oplossing en misschien ook wel de leukste en snelste. Geen urenlange wandelingen want dat vinden onze kids maar niets. Liefst zo snel mogelijk de eerste speelgoedwinkel vinden. En dat ging vrij vlot. Naast een park vinden we de ingang van een ondergrondse "fake market". Het ene mini-winkeltje naast het andere allemaal volgepropt met speelgoed of kinderkledij. Nog weinig plaats over om zelf naar binnen te gaan en niets omver te gooien. En dan valt plots ons oog op regenlaarsje, roze laarsjes met Mega Mindy op. Is dat niet iets typisch Belgisch? En dat hier in China? En dan nog de bussen van wielerploegen: quick-step, Rabo Bank (ja zelfs met die financiële crisis), discovery channel, ...
Tijd om ook de rest van Shanghai te verkennen en waar kan dan dat beter dan vanop "the TV-tower", een grote toren van meer dan 400m midden het financieel centrum van Shanghai. Daar staat het ene bankgebouw naast het andere, hoofdzakelijk chinese banken met hier en daar een logo dat ons bekend voorkomt. Maar KBC was nergens te speuren.
Het leek ons een schitterend idee om op de TV-tower te gaan tot we de wachtzaal binnenkwamen. Overal rijen met wachtende mensen, dit was nog veel erger dan de wachtzaal in het station. Dit zou dus nog lang kunnen duren, maar geduld is een mooie deugd dus blijven we aanschuiven. Uiteindelijk konden we na meer dan 3 uren wachten de lift in die ons bracht tot op 259m hoogte. En het zicht was meer dan de moeite waard, een mooi overzicht over heel Shanghai: overal hoge buildings en buildings in opbouw en heel ver beneden de mensen, auto's, bussen en bootjes, precies mieren die overal rondkruipen.
Gelukkig neemt de weg naar beneden niet zoveel tijd in beslag als naar boven en hebben we nog net tijd genoeg om naar de grote speelgoedwinkel te gaan. Een ideale afsluiter van een dagje Shanghai. Daar gaan we zeker nog terug want we hebben belange nog niet alles gezien!

Sanshen Island

Een weekje vakantie, ideaal om een iets verdere uitstap te maken. Alf, collega van Dieter, is zo vriendelijk om ons uit te nodigen voor een nachtje op het Sanshen Island, een klein eilandje te midden van het Taihu Lake. Al snel blijkt dit een echt chinees avontuur te worden. Alf en zijn vriend Daniel regelen alles voor ons, want ons chinees is zeker nog niet goed genoeg. En op Shanshen Island spreken ze nog geen engels.


Ondertussen hebben we onze eigen auto en Dieter zijn rijbewijs, een groot gemak om op vakantie te vertrekken. Na een uurtje rijden komen we aan het Taihu Lake, nu nog 3 lange bruggen over en dan denken we dat we er zijn. Maar niets is minder waar. Een kleine speedboot staat ons op te wachten om ons naar een nog verder, klein eilandje te brengen, nl Sanshen Island. De boot is klein, maar vaart ongelooflijk rap. Manou vindt dit te gek. Met de haren in de wind, overal opspattend water en zo ver je kan kijken alleen water, vissersbootjes en kleine eilandjes, een groot contrast met de appartementen in Suzhou!
Een taxi (lees brommer met aanhangwagentje) staat ons op te wachten om naar het hotelletje, Happy Farmhouse, te rijden. Nooit gedacht dat we hier ooit in een chinees hotelletje zouden logeren. En chinees was het wel: 5 superharde bedden in 1 kamer, slippers voor elk bed, minibadkamer (jammer genoeg niet al te proper), 2 TV's en een kaarttafel. Dat was eventjes slikken maar de kinderen trokken er zich niets van aan, dus wij ook niet!


En dan was het tijd voor het middageten. Geen vorken en messen te bespeuren, alleen stokjes, kommetjes en grote lepels. Nog een beproeving! Maar het eten was heel lekker! Om jullie een idee te geven: midden op de tafel staat een grote draaischijf met verschillende gerechtjes zoals gekookte kip, sojabonen, eend, 2 soorten paddestoelen, paksoi, (nog een paar onbekende dingen ook) ... en op het einde komt de rijst, als dessert.
Genoeg gegeten en genoeg energie om het eilandje te verkennen. Midden op het eiland is een kleine heuvel met op de top een pagode. Langs smalle paadjes en tussen rotsen kunnen we omhoog wandelen en klimmen tot aan de pagode. Daar aangekomen heb je een prachtig zicht over het meer en eiland. Alleen jammer dat het toch een beetje mistig was en we zo geen volledig overzicht hadden. Maar niet getreurd er staan ook schietkraampjes. Niet zo uitgerust als in België maar gewoon een doek met wel 50 gekleurde ballonnetjes aan en een aantal loodjes geweren om deze kapot te schieten. Amusement verzekerd! Terug beneden staan een heleboel kraampjes met granaatappels, noten, maïs, mandarijntjes ... de snoepjes van de chinezen. Toch een beetje gezonder, denken we dan.
We hebben nog genoeg tijd over om een ritje te maken rond het eiland. Dus allen terug in de taxi. Zo zien we ook eens waar de plaatselijke bevolking woont en hoe ze leven. De was hangt aan de voordeur, de vissersboot staat ernaast geparkeerd, veel mandarijnen- en granaatappelbomen in de tuin, ... Maar geen auto's, alleen tandems en toeterende taxi's. Dus vrij rustig volgens de chinese normen!


Op verschillende plaatsen staan ook kleine marktjes. Niet alleen met de granaatappels en mandarijnen maar met levende krabben in grote bakken, de specialiteit van de streek. Je hoeft je krab maar te kiezen, een touwtje errond en dan in een zakje mee naar huis. Jonas was in alle staten als hij dat zag, pure dierenmishandeling. Gelukkig verstaan ze geen vlaams bij de krabbekramen!


En als afsluiter van de dag, krijgen we ook nog eens krabben op ons bord. Gekookte met een touwtje errond. Niets voor de kinderen. Jonas wou ze allemaal opzij leggen, drogen en bewaren, Maar opeten, dat nooit! Manou en Lonne aten liever de karrekollekes en garnalen. Veel prutsen en met de handen eten, ze doen niets liever. Alle afval op het plastic tafelkleedje, een boertje, smakken, spuwen, ... we moeten nog veel gewoon worden, vrezen we.


En dan is het bedtijd. Help! Op een keiharde matras, waar de kids blijkbaar geen last van hebben, papa en mama des te meer. Maar zo is het terug vroeg dag, en tijd genoeg om de rest te verkennen. Blijkbaar zijn wij niet de enige die zo vroeg zijn, want de kraampjes staan er al opnieuw. De vrouwen doen al de was, pluimen de kippen en maken de vissen schoon. En dat allemaal naast elkaar in het meer. Plots is onze grootste honger verdwenen.

En dan moeten we nog aan het ontbijt beginnen. Volledig anders, maar valt al bij al wel mee: zachte rijstbroodjes, gekookte eitjes, rijst met rijstwater en thee. En voor dessert mogen we verse groene mandarijnen plukken in een tuin een beetje verderop. Heerlijke, sappige, zoete mandarijnen, verser kan niet. Super lekker!

Een perfecte afsluiter voor we terug met de speedboot terugkeren naar onze auto.

uitstap in het oude Suzhou en open-klasdag

Zo ver wonen en al een 2de bezoeker mogen ontvangen. Dank je wel Joost voor het bezoek en al het lekkers dat je meehad, zoals de echte belgische pudding, de jonge kaas en die hele grote zak snoep. Allemaal lekkers die hier niet te vinden is. Het was dan ook feest bij Jonas, Manou en Lonne als die grote valies open ging.

Weer een gelegendheid om Suzhou eens vanaf een andere kant te bekijken, namelijk vanop het water. Rond het oude deel van Suzhou loopt een kanaal. Zo hebben we samen met Joost een boottochtje gemaakt . Een boot voor ons alleen, met wel 40 zitplaatsen en 3 chinezen om ons te begeleiden nl de kapitein, een jongedame die gebroken engels spreekt en een verkoper. En zo konden we vertrekken. De kinderen vonden dit veel leuker, niet veel moeten stappen, naar iedereen kunnen zwaaien zonder dat ze aangeraakt worden en toch veel zien. Meer moet dat niet zijn. We varen onder hele mooie bruggen met lampionnen en kunstwerken eronder. Maar ook onder minder aangename bruggen met oude, vuile woonboten. Langs de oevers staan de typisch chinese pagodes en huisjes met allemaal rode lampionnetjes. Heel af en toe zien we ook een smalle kleine witte reiger. Jonas is onmiddellijk dolenthousiast en iedere vogel moet op de foto, wat niet zo evident is als je vaart.
Na de boottocht gaan we toch ook eens stappen in het oudste deel. Hele smalle straatjes, met veel kleine kraampjes en winkeltjes, ideaal om kadootjes te kopen. Een groot nadeel: er hangt een vreemde, vieze (voor ons toch) geur. De geur van gebakken tofu, iets waar de meeste chinezen dol op zijn. Dat zullen we toch ooit eens moeten proeven.
Hier zijn we niet alleen als westerlingen. Blijkbaar is dit de plaats waar de bussen hun toeristen afzetten. En toch blijven de kinderen het middelpunt van de belangstelling. Jonas op de foto samen met enkele chinese pubers (hij wordt dus ook al groot) en Lonne mocht bij een chinees inwonen, dat was eventjes paniek!

En dan tijd voor een verfrissend pintje of colaatje op een terrasje langs het water. Dat kan deugd doen op zo'n warme, zwoele, vochtige zondagnamiddag. Ondertussen krijgen we gratis animatie van een iets oudere chinees die zijn kunsten uit zijn jonge jaren wil demonstreren. En op het water is de vuilnisboot alle afval aan het ophalen, dat was iets nieuw. Overal zie je mensen de straten netjes houden, en blijkbaar gebeurt dit dus ook op het water. Hier is het de mode om alles op de grond te gooien, een ander ruimt het wel voor je op.


In school was het een drukke week. De ouders mochten de klassen bezoeken en enkele lessen meevolgen. Heel verrijkend, allemaal.

Het is leuk om te zien hoe de leerkrachten de leerringen blijven motiveren om dingen bij te leren Op een andere manier dan in België, maar dit kan ook niet anders, met al die verschillende nationaliteiten door elkaar.

Jonas en Manou hebben al goed hun plaats gevonden in de klas, voor Lonne blijkt dit nog iets moeilijker te zijn. En zeker als ze weet dat mama in school rondloopt. Dus mag mama de hele dag in de klas blijven. Mooi om te zien, hoe goed ze het eigenlijk wel doet. We zijn verbaasd wat ze al allemaal begrijpt en kan!

Als afsluiter van de week is er telkens op vrijdagnamiddag een assembly. Het was de beurt aan de klas van Manou om een optreden te verzorgen. Schitterend! Manou al de hele week nerveus want ze moest een toch zo moeilijke zin zeggen voor de hele school. En het was een moeilijke, hier volgt ze: "the college aims to develop confident individuals prepare to take risks. translation : be bold and brave". Maar ze heeft dat fantastisch gedaan, klaar en duidelijk! Als dat geen mooi begin is van een weekje vakantie, "national holiday".

naar school

We zijn een van de gelukkigen om af en toe bezoek te krijgen. Nonkel Tom mocht de spits afbijten. Het was eerder een rustig weekend met een einde-vd-vakantiefeestje, een fietstocht langs het meer en gaan shoppen voor school.
Zo'n feestje is best leuk om veel mensen te leren kennen, en ook wel gezellig zo op een zomers terras met zicht op het meer. Niet echt typisch chinees want de hapjes waren van alle uithoeken van de wereld.
Een fietstocht kan hier heel leerrijk zijn. Zo mogen gehuurde tandems op de paadjes in het park langs het meer rijden, maar de andere fietsen niet, zelfs niet aan de hand. Een auto mag je parkeren voor de deur van het café, maar je fiets moet in de fietsenstalling zo'n 500m verderop. Wij stellen ons daar al lang geen vragen meer bij, er is geen beginnen aan, en zeker niet in het chinees. En zo hebben we ook ons eerste ijssalon ontdekt, met hele lekkere ijs, een ijsje volgens je eigen wensen. Zoals vanille-ijs met stukjes verse banaan mengen ze daar ter plaatse voor jou, of chocolade-ijs met nog eens stukjes chocolade en brownie, overheerlijk.
Shoppen is hier geen evidentie. Zondag is hier de shopdag voor de chinezen, en dat hebben we aan den lijve ondervonden. Volk, volk, volk, veel te veel dus om rustig door de straten te wandelen. Dus shoppen houden we nu voor een andere dag. Het voordeel is wel dat alle winkels elke dag open zijn van 10u tot 22u, als dat niet gemakkelijk is.
En zo komen we aan het einde van de vakantie en het begin van het schooljaar. Een spannend moment! De eerste indruk was alvast heel positief. Jonas, Manou en Lonne elke dag in uniform de schoolbus op, als dat geen nieuwe ervaring is! Mr Duncan (meester van Jonas), mister Pegg (meester van Manou) en miss Jackson (juf van Lonne) zijn alvast heel enthousiast om het nieuwe schooljaar te beginnen.
Hun lessenpakket verschilt toch een beetje met dat in België. Zo hebben ze 4 uren chinese les per week, net zoals mama, 2 uren sport, 2 uren muziek (inclusief blokfluitles) en voor Jonas nog een uurtje spaans. Hij wordt nog een echte talenknobbel!
Iedereen verzekert ons dat het engels geen probleem mag zijn, binnen de kortste keren spreken de kids beter engels dan hun mama, en dat is voor hen een hele uitdaging. De eerste schoolevaluaties zijn alvast positief, alle 3 boeken ze vooruitgang en zijn al een beetje geïntegreerd in de klas, een hele geruststelling.

de eerste weken in Suzhou

Alles is volledig anders dan ons vertrouwde omgeving in België.

Om jullie toch een beeld te geven hoe het ongeveer is hier in Suzhou: hele hoge appartementsgebouwen, niet 1 maar wel 20 dezelfde naast elkaar en een paar meter verderop opnieuw hetzelfde. Alle straten zijn recht, heel net en lijken zo op elkaar, redelijk moeilijk om je te oriënteren. Gelukkig staat hier op het straatnaambordje de straatnaam niet alleen geschreven in chinese tekens maar ook in onze schrijftaal. Toch een klein herkenningsteken.

De chinezen hebben een eigen rijstijl. Normaal wordt er rechts gereden, maar eens links rijden kan gerust ook. Of van 2 rijstroken, toch 3 proberen te maken. We zullen onze rijstijl nog moeten aanpassen vooraleer we hier zelf rondrijden. Vele chinezen rijden hier op electrische brommertjes of fietsen met grote bakken aan. Met 4 op 1 brommertje is hier zeker geen uitzondering, of een brommer met een fiets en 6 kippen, rare situaties allemaal.

In het oudste deel van Suzhou vind je de typisch chinese pagodes en parken terug met daarrond

de winkelstraatjes, met kleine winkeltjes, theehuisjes en restaurants.

In Suzhou liggen een paar grote meren met daarrond een aantal modernere parken, echt plaatsen van rust waar je ook af en toe kinderen ziet spelen.

Onze compound, Golden Lough, is een rustige wijk gelegen aan het meer. Geen meer om in te zwemmen of aan watersport te doen, alhoewel het meer daar groot genoeg voor is. Maar blijkbaar is het niet proper genoeg, geen risico's dus. Wij wonen in huis nr 31. Een klaar en ruim huis van 3 verdiepingen hoog, een ondergrondse garage en wel 3 televisies, wat de kinderen te gek vinden. In de compound wonen mensen van verschillende nationaliteiten: amerikanen, koreanen, chinezen, zweden, nederlanders, canadezen, australiërs, denen, ... en nog 2 belgische families. Het is wel boeiend en iedereen is heel behulpzaam. De kinderen kunnen buiten op straat spelen, zonder enig gevaar en gaan zwemmen in het zwembad gelegen in het centrum van de compound. Alles onder toezicht van meerdere bewakers, veilig is het hier zeker.

Hier is het echt zomer. De eerste dagen waren heel vochtig en heel warm. Nu is er een gemiddelde temperatuur van 28°C, aangenaam zomerweer met nu en dan een fikse regenbui. Hoewel het warm is, zie je zelden de blauwe hemel. Meestal vrij veel wolken en mistig, zodat je de overkant van het meer nauwelijks kan zien.

Boodschappen doen is hier niet zo eenvoudig. Er zijn hier wel meerdere grootwarenhuizen zoals carrefour, auchan, metro en dan nog een paar kleinere winkeltjes waar we een aantal westerse producten kunnen kopen zoals brood, choco, salami, ... Maar alles ligt redelijk ver weg. Gelukkig hebben we de fietsen mee. Zo kunnen we ons voor het hoogstnoodzakelijke toch behelpen, langs een rustig paadje, zonder alle drukke chauffeurs.