Een gewone week

Velen vragen zich af wat we hier allemaal doen, of we ons niet vervelen, of we ons kunnen aanpassen, ...
Dat aanpassen is vrij vlug verlopen, zelfs voor de kinderen. Voor Jonas kon het niet vlug genoeg gaan, Lonne en Manou hebben iets meer tijd nodig. Jonas kwam ons op een dag zelfs vragen: "waarom blijven we hier geen 2 jaar?", maar groot protest bij de andere 2 (dit mocht ik eigenlijk niet te luid vertellen voor zijn vrienden in België. Aan al de vrienden van Jonas: Hij zal ook heel blij zijn om jullie terug te zien en hij is jullie zeker niet vergeten!).

Ook voor de 2 meisjes lijkt dat engels nu niet meer zo moeilijk als in het begin. Het gaat zelfs zo ver dat Lonne geen snoep meer komt vragen maar " a candy". En als ze dan ook krijgt wat ze wil, kan haar dag niet meer stuk!
Naast de alledaagse dingen zoals naar school gaan voor de kids, gaan werken voor de papa doen we ook nog andere leuke dingen zoals verjaardagen vieren. Niet alleen de onze (jaja, zowel Jonas, Manou en ikzelf zijn jammer genoeg een jaartje ouder geworden), maar ook die van de andere belgische kindjes. Het wordt een traditie om samen met een heleboel andere belgische families die in Suzhou leven, een verjaardagsfeestje te geven. Eens een verademing om geen engels maar gewoon vlaams te kunnen spreken!

Zaterdagvoormiddag is het voetbalvoormiddag! Jonas wordt nog een echte voetbalster als hij zo blijft oefenen, 3 keer met school en op zaterdagvoormiddag nog een extra training. School stelt de voetbalterreinen ter beschikking, een heleboel papa's zijn vrijwillige trainers en de rest van het gezin gaat mee voor de compagnie, een wekelijkse uitstap!

Dus op zondag tijd voor iets anders, zoals bowling bv. Niet ver van de compound is een splinternieuw bowlingcenter met fitnesszaal, danszaal, stoom-yoga-zaal, spinningruimte,... mogelijkheden genoeg om te sporten. Eens een plaats waar er ,voorlopig toch, nog bijna geen chinezen rondlopen. Ofwel hebben ze deze rustige plaats nog niet ontdekt, ofwel kunnen ze niet bowlen! Hoewel ons spel ook niet zo schitterend was, maar wel leuk en spannend!

En wat doen de mama's hele dagen? Veel, heel veel, bijna te veel maar dat is iets waar we zelf voor kiezen!

1. het educatieve: de chinese les. 2 keer 2 uren les per week en dat is meer dan voldoende. Het chinees zit vrij logisch in elkaar en bijna geen grammatica. Maar het zijn vooral de klanken, toonhoogtes en accenten die zo belangrijk zijn en toch zo moeilijk! Een paar woordjes (niet met alle juiste accenten want mijn klavier kan dat niet): wõ=ik; ni=jij; yi, èr, sãn=1,2,3; hen hão=heel goed; péng yõu=vriend; ...

2.het culturele: mahjong spelen en de musical Aïda gaan bekijken. Mahjong is een typisch chinees spelletje, voor de chinezen een gokspel, voor wij westerlingen enkel voor de fun.

De musical Aïda was schitterend, het decor, het zingen, de hele voorstelling, echt prachtig. Alfabet, misschien een nieuwe uitdaging voor jullie?

3. het aangename: koffie-thee-bijeenkomsten op school en lunchen. Ideale gelegenheden om nog meer mensen te leren te kennen en nieuwe leuke restaurantjes te ontdekken.

4. het alledaagse: shoppen. Niet alleen shoppen in de gewone supermarkt maar ook eens in een "flee market" (typisch chinees met het ene mini-kraampje naast het andere) of in een van de speciale straten zoals "furniture street" of "wedding street" (een galakleedje kopen voor het bal binnenkort).